حداقل سی سال هست که از انتشار اولین نسخه های سیستم عامل های خانگی میگذره. ولی متاسفانه انگار این سی سال، تجربه ی مناسبی برای شرکت‌های نرم افزاری نشده. مایکروسافت همچنان اشتباهات گذشتش رو تکرار میکنه. مثل جهش های ناگهانی و قدم‌های بزرگی مثل حذف منوی استارت در ویندوز ۸، رابط کاربری سنگین ویندوز ویستا و انتشار عجولانه و نقص در پشتیبانی از سخت افزارها، آپدیت های وقت و بی وقت ویندوز ۱۰ و رعایت نکردن خواست مشتری و حریم خصوصی کاربر و برنامه های پیش فرض و مزخرفی مثل groove که لذت شنیدن موسیقی رو به عذاب دست و پنجه نرم کردن با باگ های نرم افزاری تبدیل میکنه. یا حتی windows store که تا به امروز بشخصه فقط موفق شدم یک بازی شطرنج ازش دانلود کنم ولی متاسفانه خود store با بازی در آوردن و هزارتوی دانلود ازش دیگه انرژی برای بازی شطرنج برام نذاشته بود. این اشتباهات شامل مانورهای اعجاب آور مایکروسافت روی یک مبحث کم اهمیت هم میشه. مانوری که مایکروسافت تا همین دیروز روی ویندوزفون میداد، حالا تبدیل شده به مرورگر اج. مانوری که روی کینکت داد و حالا به طور کلی بیخیالش شده، هزینه ای که روی استفاده از زبان ویژوال بیسیک کرد و... . اما وقتی یک کمپانی از شکست هاش درس نمیگیره دلیل نمیشه که کاربر هم به پای این اشتباهات و شکست‌ها بسوزه. شاید بگید که ما که پولی برای ویندوز نمیدیم دیگه اینهمه توقع چیه؟ باید بگم که هیچکس نمیده!. از کامپویترهای اف بی آی و پنتاگون تا لپ تاپ معلم ورزش یه دبستان دخترونه، همه و همه درحال حاضر نسخه های غیرقانونی ویندوز رو اجرا میکنن. فعال کردن ویندوز ۱۰ به روش غیر قانونی شاید کمتر از یک دقیقه زمان ببره و بعد از اون در هیچ جای دنیا پیگر قانونی چندانی نخواهد داشت!. همه ی ما یک کارخونه ی صدهزار پروسنلی نداریم که خریدن یا نخریدن سیستم عامل برامون تبدیل به یک دغدغه بشه. ولی خوب همین فرشته‌ی مهربونی که خدماتش رو به ما رایگان هدیه میکنه هم گاها شیطنت هایی داره. یا اینکه اصلا ویندوز بهترین سیستم عامل دنیا، ولی خوب بالاخره ادم دلش گاهی تنوع هم میخواد!. خصوصا با محیط کاربری و اینترفیس ویندوز که سی ساله تغییر مثبت چندانی نکرده. اینجاست که پروسه ی مهاجرت از ویندوز برای کاربران عادی اغاز میشه. معمولا افراد در این مرحله به چهار گونه ی جانوری تقسیم میشن:
۱- افرادی که یادی از دوران خوش قدیم می کنند و تصمیم به این میگیرن که برگردن به سیستم عاملی قدیمی تر مثل ویندوز ۷. ولی یکی از مشکلات این کار، عدم پشتیبانی سخت افزارهای جدیدتر از سیستم عامل های قدیمی تره. بازیهای جدید روی این سیستم عامل ها اجرا نمیشن. نسخه های جدید نرم افزارهای مختلف برای سیستم عامل های قدیمی منتشر نمیشن. ولی خوب چرا باید همچین مشکلی وجود داشته باشه؟ مگه ویندوز ۷ توانایی اجرا و پشتیبانی از اینها رو نداره؟! در جواب باید که اتفاقا خیلی هم داره ولی سود جیب مایکروسافت و تولید کنندگان قطعات سخت افزاری میطلبه که جنین سیاستی رو پیش بگیرن. اگر قرار باشه که سیستم عامل های جدید از همون قطعات قدیمی پشتیبانی کنند دیگه کسی سراغ خرید سخت افزار جدیدتر نمیره و از اونطرف هم اگر قرار باشه سخت افزارهای جدید از سیستم عامل های قدیمی‌تر پشتیبانی کنند دیگه کیه که به فکر ویندوز ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ بیفته؟ همون ویندوز ۷ باید کافی باشه.
۲- عده‌ی دیگه هم اونایی هستن که فارغ از مسخره بازی های ویندوز هستن و فقط برای خاص بودن میرن سراغ سیستم عاملی به اسم مکینتاش. استفاده از آشغالی به اسم مکینتاش و اپل مثال افرادیه که تمایلی به زندگی عادی و انسان‌گونه ندارن و برای خاص بودن راضین برن توی غار زندگی کنن، توی کارتن بخوابن و یا از سطل آشغال غذا بخورن ولی مثل بقیه نباشن!. بهتره بیخیال این موجودات بشیم.
۳- حالا میرسیم به گونه ی جانوری سوم. کاربرانی که از روی عادت ماهانه و از سرکنجکاوی به فکر کوچ موقت به لینوکس میفتن!. ولی پشیمون میشن، به غلط کردن میفتن، با التماس برای یه شانس مجدد از ویندوز، دوباره به سراغش میرن و این ماجرا ماه بعد دوباره تکرار میشه. سعی کنید در طول مدت عادت ماهانه‌ی این افراد نزدیکشون نردید که بسیار عصبی و متعصبن در این برهه زمانی. ولی خوب خوبی عادت ماهانه اینه که موقته و فردی که دچارش میشه خودش بعد یه هفته میفهمه چه اشتباهی کرده!.
۴- حالا میمونه فقط دسته ی آخر. این دسته آخریا کیا میتونن باشن؟ افرادی که واقعا از سر نیاز سراغ لینوکس رفتن؟ برنامه نویس ها؟ مدیران سرور و شبکه؟ توسعه دهنده های نرم افزارای مختص لینوکس؟ کیان اینا؟ باید گفت که هیچکدوم از حدس هایی که زدیم درست نیست. چنین افرادی اصلا نیازی به مهاجرت به لینوکس ندارن. اینا یه مدت طولانی‌ای از این سیستم عامل استفاده میکنن و دیگه اقامت دائم دارن. دسته ی چهارم هم مثل دسته ی سوم میمونه. میرن سراغ لینوکس، ولی با یک تفاوت بزرگ و سنگین و دراز و آبدار! این تفاوت اسمش تعصبه. کاربرایی که از لینوکس استفاده میکنن و بعد یه هفته لینوکس زده میشن. واکنش این افراد طوریه که اگر جلوشون با لینوکس مخالفت کنی بخاطر شنیدن اسم لینوکس طوری استفراغ میکنن که شیر مادرشون رو هم از از دوران بچگی بالا میارن ولی بعد از پاک کردن دور دهنشون، با یک واکنش متعصبانه (همون چیز مالی کردن!) شروع به کثافت کاری به دور دهن مخاطب میکنن. این افراد بعد مدتی نه چندان طولانی حدود شش ماه تا یک سال، نیاز شدیدی به نرم افزارهایی میکنن که در لینوکس در دسترس نیست و بالاخره به فکر بازگشت به ویندوز میفتن.
باید گفت که برای آفیس مایکروسافت جایگزینی مثل لایبرآفیس هست. جایگزین kmplayer هم vlc. ولی جایگزین افتر افکت چی؟ آیا GIMP به پای فتوشاپ میرسه؟ استیم مگه چندتا از بازی های روز دنیا رو روی لینوکس ساپورت میکنه؟ سرجمع چندتا نرم افزار گرافیکی بدربخور برای لینوکس پیدا میشه که یکی درمیون بخاطر بهینه نبودنشون برای این سیستم عامل هزارتا خطا و باگ ندن؟. آره هممون هم میدونیم اینکه توسعه دهنده ها تمایلی به جامعه لینوکسی نشون نمیدن تقصیر خود این سیستم عامل نیست. ولی چرا نباید کسی تمایل نشون بده؟ چرا کسی برای لینوکس هزینه اضافی نمیکنه؟ به یقین این وسط مشکلی هست که ارزش ریسک کردن نداره!. اون مشکل چیه؟ تعداد کاربرای لینوکس کمه؟ لینوکس پایداریش از ویندوز ایکس پی هم کمتره و کاربر رو مجبور میکنه که هر روز ازش بکاپ بگیره و وقتی که کاربر از این بکاپ گرفتن ها خسته شد بالاخره دوباره برمیگرده سراغ ویندوز، پس چرا هزینه اضافی؟ (این حرف من نیست و به هیچ وجه هم درست نیست. ضعف های اوبونتو و مینت و ... رو گردن لینوکس نندازیم! چیزیه که جا فتاده ولی خوب تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها!) یا دلیلش هر چیز دیگه ای که باشه باید دید که ادوبی سراغ لینوکس نرفته تاحالا و هیچ نسخه ای از افتر افکت برای لینوکس بیرون نداده، GTA برای لینوکس منتشر نشده. به هر سایتی برای دانلود نرم افزار برید یا بطور کلی در اون سایت نسخه ای از نرم افزار برای لینوکس نیست یا اگر هم باشه دکمه ی دانلودش رو گذاشتن پایین ترین و تاریکترین نقطه‌ی صفحه سایت چون که آنچنان اهمیتی برای کسی نداره!.
در آخر اگر میخواید که فردا و پس‌فردا پیش زن و بچتون شرمنده نشید بهتره که سراغ کارای عجیب غریب نرید!. به همون ویندوز ۱۰ و مایکروسافت paint بچسبید و خاطره ی بدی از لینوکس برای خودتون ایجاد نکنید. اینها تماما نظرات شخصی من بود ولی خوب چندسالی هست که دارم از لینوکس استفاده میکنم پس شاید آنچنان هم بیراه نگم!. اگر هم برنامه نویس تازه کاری هستید که نیاز به لینوکس پیدا کردید باید بهتون بگم که از از همین حالا پولاتون رو جمع کنید که در آینده ی نزدیک (حداقل برای بازی کردن هم که شده) قراره به یک لپتاپ ویندوزی یا یک هارد اضافی برای نصب ویندوز نیاز پیدا کنید (سراغ ماشین مجازی برای انجام دادم کارهای روزانه با ویندوز نرید که وقت تلف کردنه!).
پایااااااااااااااان
mmd-cpp